С детства люблю Песняров. Особенно эту песню...

Патухаюць, цямнеюць высi,
Зоркi ўспыхваюць над сiнявой.
Да пляча маяго прытулiся
Залатою сваёй галавой.
Чуеш вецер i чуеш вечар,
Чуеш, цiха шапоча сад.
На твае худзенькiя плечы,
Асыпае ноч зорапад.

Гэта я с табой вечарую,
Туманамi цябе я чарую.
Васiлькоў шапатлiваю моваю,
Зачароўваю, зачароўваю,
Закалыхваю я цябе.

I ад рук няўмелых, нясмелых,
Не схаваешся ты нiдзе.
Луна белая, яблыкам спелым,
На далонi твае yпадзе.
Ты шапнеш мне адчайныя словы,
Што шаптаў табе ўчора я.
Вечаровая, зачароўваная,
Закалыханая мая.

:) :) :)

• 
• 
•